Budynek Hotelu Ośrodka Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy jest przykładem eksperymentalnego budownictwa okresu międzywojennego. Zaprojektowany został przez Hansa Scharouna jako jeden z elementów wrocławskiej wystawy "Mieszkanie i Miejsce Pracy".
Wystawa odbyła się w 1929 roku z inicjatywy śląskiego oddziału Werkbundu i miała na celu wskazanie różnych typów małych i średnich mieszkań oraz zapoznanie się szerszej publiczności z nowoczesnymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi i materiałowymi.
Dom dla osób samotnych i małżeństw bezdzietnych
Najistotniejszym budynkiem wzorcowego osiedla stał się "Dom dla osób samotnych i małżeństw bezdzietnych", z założenia posiadający charakter hotelowy. Architekt inspirował się wzornictwem okrętowym, aby stworzyć "budynek jak statek, który zakotwiczył w spokojnym porcie", przeznaczony dla ludzi "nomadów", często zmieniających miejsce zamieszkania ze względu na swoją pracę. Idea ta skłoniła go również do zaprojektowania wyposażenia wnętrz tak aby jak najlepiej wykorzystać dostępną powierzchnię oraz nadać im indywidualny charakter.
Jest to obiekt dynamiczny w formie, z dużymi płaszczyznami ścian i przegród szklanych, horyzontalną linią okien i szeregiem nawiązań do stylistyki okrętowej. Rozczłonkowanie bryły budynku oraz zróżnicowanie wysokości ma odzwierciedlenie w programie funkcjonalnym poszczególnych części i współgra z założeniami estetycznymi budującymi wizję dostojnego liniowca. Autor zadbał o stworzenie odpowiedniej iluzji poprzez wzbogacenie o pokład wypoczynkowy na którym pasażerowie zażywają "kąpieli słonecznych" pośród kipiącej zieleni umieszczonej na dachu lewego skrzydła.
Architektura organiczna
Obiekt jest zaliczany również do nurtu architektury organicznej, podkreślającej płynny związek przestrzeni zewnętrznej z wewnętrzną, widoczny najlepiej na przykładzie holu rekreacyjnego w środkowym skrzydle. Reprezentacyjny charakter tego wnętrza budują duże powierzchnie okien, z obu stron pozwalające na doskonałe doświetlenie. Z zewnątrz obserwator przez szklane tafle widzi część ogrodową wraz z werandą przypominającą w formie dziób statku. Żelbetonowa weranda, wsparta na trzech słupach, kreuje lekkim łukiem kolejne wnętrze zapraszające do wypoczynku. Wyposażenie holu buduje wrażenie lekkości i nowoczesnej ekstrawagancji, tak w kształcie, jak i w barwie. Zewnętrzna forma tej części budynku swym detalem najbardziej nawiązuje do stylistyki okrętowej, przyciągając wzrok okrągłym oknem i podwieszonym daszkiem nadbudówki. Centralny hol doskonale organizuje komunikację obiektu, wydzielając dwie strefy mieszkalne dostępne z wewnętrznych korytarzy i zapraszając do restauracji w prawym skrzydle, która jest wydzielona jedynie ruchomą szklaną ścianą.
Unikatowy układ funkcjonalny skrzydeł mieszkalnych pozwala zminimalizować przestrzeń potrzebną do obsługi dwóch kondygnacji "przestronnych i wygodnych jednostek mieszkaniowych". Każdy z korytarzy umieszczony w połowie wysokości budynku doświetlają dwa rzędy wąskich okien, tworzące horyzontalne linie na elewacji budynku. Z korytarza schodzi się na przemian w dół lub wchodzi do góry do pokoi dziennych i kolejnymi schodami do sypialni umieszczonych od północnej strony.
Galeria
